Stil, pasteltekening van juf Sas

juf Sas
23 jun 2018
1 minuten om te lezen

Je zou alweer 7 jaar geworden zijn, lieve kleine kleinzoon. Dit blijft jouw dag. In 2016 plaatste ik het gedicht 'Jariger' van Geert De Kockere. Het blijft mooi verwoord:

Je was er, maar tegelijk ook niet. Je werd geboren, maar dat vieren konden we alleen met verdriet.

En elk jaar opnieuw zullen we ons afvragen: Wie was je nu geweest? Hoe mooi, hoe groot? Hoe wonderlijk bijzonderlijk?

Nee, je verjaardag vieren, dat kun jij niet. Niet met toeters die joelen, niet met taart die smakt, niet met cadeautjes op je schoot.

Maar je verjaart wel, o jawel! Je bent zelfs, in al je stilte, jariger dan wij.

Vorig jaar maakte ik het schilderij en gedicht 'Verloren kind'

Lost child

All wounds heal

But this gaping hole is

Not closed

Grief from my child

Which a plaster cannot heal

Carried

but still

Lost

All her life

she will miss him

That little

perfect child

Lost

Not like a lost

key

That you find again

Grief in each fibre

Carried

but still

Lost

Deze week ontstond in alle rust deze pasteltekening 'Stil'. Het was een experiment van krijt, water, koffie en haarlak en zo ontstonden de kleuren. Op 21 juni (de dag dat we hoorden dat je niet meer leefde) maakte ik de tekening af. Ik vind hem prachtig geworden. Treffend hoe jij altijd dichtbij ons blijft.