Geschreven tijdens mijn studie:

 

Ik heb het boek verhalend ontwerpen van Erik Vos gelezen ter inspiratie. Ik heb ook nog een aantal internetsites over verhalend ontwerpen bezocht en werd erg enthousiast over deze manier van lesgeven. Het werd me helemaal duidelijk wat nu precies het verhalend ontwerpen inhield. Je kan met het verhalend ontwerpen alle kanten uit. Ik had ook allerlei ideeën voor mijn stagegroep. Na overleg met mijn mentor wilde ik wel iets dat echt aansloot bij de belevingswereld van de leerlingen.

 

Ik koos ervoor om bepaalde lessen in mijn verhalend ontwerp op te nemen. Op de leeftijd van 9/10 jaar gaat verliefdheid een rol spelen en ik vond dat wel een mooi vertrek van mijn verhalend ontwerp. Ook wilde ik het heel spannend brengen en wilde ik het geloofwaardig over laten komen. Vandaar dat ik bij hotmail een e-mailadres heb aangevraagd en dit gebruikt heb om het verhalend ontwerp te sturen. Op deze manier zouden de leerlingen niet gaan twijfelen en argwaan krijgen dat het niet echt zou zijn. Dit heeft goed uitgepakt want de leerlingen denken nog steeds dat Anne echt bestaat en dat ze haar erg geholpen hebben.

Voor de groep heb ik bij hotmail ook een eigen account aangevraagd. Zo konden ze zelf e-mails sturen naar Anne en konden ze contact met haar houden. Dit vonden ze altijd weer erg leuk om te doen en het was altijd weer erg spannend of er bericht terug was van Anne. Er bleven zelfs kinderen langer op school om een bericht voor Anne op de computer te typen. 

 

Ik heb mijn verhalend ontwerp door deze e-mails wel helemaal zelf in de hand gehouden. Ik wist door de mails die ik uit naam van Anne stuurde, zo een draai aan de lessen te geven. Dit heb ik dus heel bewust gedaan. Het lijkt me wel een uitdaging om ook eens een verhalend ontwerp aan te bieden waar dat niet zo erg het geval is en er meer initiatief vanuit de kinderen gaat. Dat kan als je een soort onderneming opzet of zo. Dan loopt een verhalend ontwerp ook weer heel anders en ligt het verloop van het ontwerp ook nog niet helemaal vast.

​

De kinderen waren erg enthousiast als we met het verhalend ontwerp gingen werken. Ik vergeet nooit meer de opgewonden koppies, toen ik met het plot begon en de dagboekbrief in het dagboek van Wim Kan vond. Ze waren er helemaal vol van en waren de volgende morgen haast niet te houden. Ze wilden weten of er mail was van dat meisje dat we toen nog A. noemden. In de volgende les hebben we A. via een stemming Anne genoemd en zo is Anne een heel eigen leven gaan leiden. In de schoolkrant stonden heel wat verhalen over haar. De kinderen vonden het onderwijs spannend en zeker het gegeven dat ze met de lessen Anne konden helpen, maakten ze nog meer gemotiveerd werden.